Gluren bij de buren! Nederlands 4 (+boodschap aan Eline)

Hoewel ik een rots van een vrouw naast me heb die me steunt in alles wat ik onderneem (en me regelmatig met mijn voetjes op de grond plaatst), begrijpen enkel medestudenten waar we elke dag hard voor moeten werken. 

 

We gingen dit semester met heel wat medestudenten op pad om cultuur op te snuiven. Hoe leuk is dat? Twee jaar geleden liep ik door de schuifdeuren van de campus en wist ik niet waaraan ik begon. Twee jaar later gaan we als vriendengroep op restaurant en pikken we wat fijne voorstellingen mee. Ik ben oprecht zo dankbaar voor de mensen die ik al mocht ontmoeten tijdens dit avontuur. Een bacheloropleiding om leerkracht te worden, is een levensproject. Het vraagt om aanpassingen in je denken, je voelen en je zijn. Dit kan je niet alleen. Soms betrap ik me erop dat we na het laatste jaar allemaal onze eigen weg zullen op gaan. Hoewel dit een logisch gevolg is, voel ik toch dat ik heel wat mensen die ik nu dagelijks zie erg zal missen. Uit ervaring weet ik dat je nooit echt weet hoe het leven gaat. Ik ben ervan overtuigd dat er nog heel wat van jullie, ook na de opleiding, regelmatig zullen opduiken in mijn leven. Jullie leren kennen heeft absoluut mijn wereld kunnen verbreden. Niet alleen als mens, maar ook in jullie 'cultuursmaak.'

Zoals jullie weten, delen Els en ik een vreselijk niveau van humor, een beeldend brein, moederlijke raad en een zorgend hart voor leerlingen die het moeilijker hebben. Ik schreef een reactie op haar bericht dat ze schreef na het zien van 'Van den Vos die amoc maecte'. Gert en David schreven over dezelfde voorstelling en ik zat dus met een loyaliteitsconflict. Hoewel ik erbij was, blijft het interessant hoe we toch allemaal onze eigen kruimel mee naar huis nemen. 

Ik bracht weer een bezoekje aan de pagina van Lies. Zij schreef een blog over het boek 'Alle dagen ui' van B. Carrot. Ik ben een echte liefhebber van getekende verhalen en maatschappelijke thema's. Je voelt me al aankomen, dit boek staat meteen aangevuld op mijn zomerlijstje.

Miro schreef op zijn Padlet nog over een werk waar ik deze keer zelf ook geschreven heb. Toch is er een groot verschil: hij schreef over de film die ontwikkeld werd van het boek waar ik een post over schreef. 

PS: Onze lieve Eline kiest een nieuwe weg in haar avontuur. Hoewel ik haar erg zal missen in onze klas, weet ik dat ze, met haar schatkist aan kwaliteiten, zal kiezen voor een richting die haar erg blij zal maken. Heel veel succes in jouw zoektocht, Eline. Ik wens je alle goeds!