"Eigenlijk is het een trialoog"
'Trialoog'
Is dit haalbaar? De zorgnoden van de gemiddeld 25 leerlingen in onze klassen zijn vaak al erg hoog. Wanneer we daar nog één of meerdere ex-OKAN-leerlingen bijtellen voel ik me nu al tekortschieten. Johan Van Snick is OKAN-coördinator en geeft in het artikel aan dat de wil om positief aan de slag te gaan met OKAN-leerlingen de laatste tijd alleen maar gestegen is bij leerkrachten. Hij geeft ook aan dat dit een constant proces is dat heel wat aandacht vraagt. Hij spreekt van een constante 'trialoog' tussen leerling, leerkracht en vervolgschool en coach.
OKAN-onderwijs vs. regulier onderwijs
Vorig jaar kon ik proeven van het onderwijs en gaf ik les in een OKAN- klas, daarnaast ook in een klas met ex-OKAN- leerlingen. Voor mij voelen deze klassen als twee werelden van verschil. In de OKAN-klas werkte ik met gemiddeld 10-15 leerlingen waardoor ik meer tijd had om hen op weg te helpen, te ondersteunen en uit te dagen. Helaas het gevoel van tekortschieten, is realiteit wanneer ik terugkijk naar de periode waarin ik klastitularis was van een klas met 24 leerlingen waaronder drie ex-OKAN-leerlingen.
Mijn ervaring
Deze drie meisjes hadden allemaal een schooljaar OKAN doorlopen en daarna gekozen voor de richting Zorg en Welzijn. Alledrie waren ze erg getalenteerd, maar hadden ze ook erg veel meegemaakt. Er werd verwacht dat ze evaluaties meededen waarin ze vaktermen moesten reproduceren. Door herhaaldelijk teleurgesteld te zijn na zulke evaluaties zakte uiteraard de moed in hun schoenen. Naar het einde van het schooljaar toe zagen we één van de meisjes doorgroeien. Ze wilde echt dat het zou lukken. Echter vonden collega's dat dit 'vijgen na pasen' was. Tijdens een stevige klassenraad besliste we, na een stemmingsronde, dat ze een extra kans kreeg voor wiskunde. Ze zou einde augustus een toets mogen afleggen waarna de klassenraad opnieuw zou beslissen. Echter had de leerkracht die de toets moest opstellen geen verdere afspraken gemaakt met de leerling. De leerling ging er dus vanuit dat ze begin september de toets moest maken en had doorheen de zomer de vooropgestelde datum niet onthouden. Ze had de toets dus niet afgelegd waardoor de klassenraad besliste dat ze het derde jaar zorg en welzijn moest herkansen.
Een duidelijk kader
Wat ik met de alinea hierboven wil duiden, is het belangrijk van samenwerken. Samen werken aan het traject van de leerling, de bovenvermelde trialoog. Daarnaast denk ik ook dat leerkrachten die ex-OKAN-leerlingen opvangen een effectieve vorming moeten krijgen. We mogen niet verwachten dat iedereen weet wat de bedoeling is zonder enige kadering. Een duidelijk kader met duidelijke verwachtingen lijkt mij de start van ieder traject.
Alles wat je aandacht geeft, groeit
Ik geloof erin dat wanneer we deze jongeren de tijd geven om te landen en te leren, ze zich kunnen ontplooien. Het doet me denken aan de quote: alles wat je aandacht geeft, groeit. Met de nodige tools en handvatten voor onze leerkrachten, taalondersteuning op school en een teamwerking die positief inzet op de noden van al de leerlingen geloof ik er in dat dit moet lukken. Of er nog werk aan de winkel is, jazeker. Toch zijn er heel wat interessante vormingen te vinden omtrent diversiteit en multiculturaliteit in de klas, hier kan je een kijkje nemen. In onderstaande afbeelding, verbonden aan het artikel, kan je alvast wat tips terugvinden.
Jij kan het verschil maken voor je leerling.
Dag Melissa
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook dat artikel in Fons gekozen en er een blogbericht over geschreven: https://cultuurportfolio-ingecuylaerts.weebly.com/nl2-en-nl4/de-overgang-van-okan-naar-vervolgschool
Het was leuk om te lezen dat je dezelfde mening deelt als ik. Ik ben er ook van overtuigd dat samenwerken van cruciaal belang is om ex-OKAN-leerlingen in het regulier onderwijs te laten groeien. Zoals het artikel aangeeft, is het een constante trialoog tussen leerling, leerkracht en de schoolcoaches. Net zoals ik, geef je eveneens aan dat leerkrachten in de vervolgschool ook extra begeleid en/of opgeleid moeten worden om effectief met ex-OKAN-leerlingen om te gaan.
Ik wist trouwens nog niet of niet meer dat jij zowel in het OKAN-onderwijs als het regulier onderwijs hebt lesgegeven. Het was dan ook erg interessant om te lezen wat jouw eigen ervaringen met zowel OKAN- als ex-OKAN-leerlingen zijn en hoe jij de verschillen tussen de twee klassen ervaren hebt. Dat heeft me toch weer wat extra inzichten gegeven. Bedankt om die te delen!
Jouw quote ‘Alles wat je aandacht geeft, groeit’ vat het allemaal heel goed samen. Ex-OKAN-jongeren hebben tijd en de juiste ondersteuning nodig om zich te kunnen ontplooien. Je somt daarvoor nog eens belangrijke tools op: handvatten voor leerkrachten, taalondersteuning en zeker de teamwerking. Wat ik zelf uit het artikel van Fons zeker ook meeneem, is de differentiatie in zowel de lespraktijk als de evaluatie. Kortom, als leerkracht kan je wel degelijk mee het verschil helpen maken voor je leerling, ex-OKAN of niet.
Ik wil ook met een positieve noot eindigen. Ook al is er nog veel werk aan de winkel, ik geloof erin dat die leerlingen zich ook kunnen ontplooien. Ik vind het overigens heel positief dat er meer en meer aandacht naar gaat en dat de wil bij leerkrachten om positief aan de slag te gaan met ex-OKAN-leerlingen alleen maar gestegen is. Waar een wil is, is een weg!
Dankjewel trouwens voor de link naar opleidingen rond diversiteit en multiculturaliteit in de klas. Super interessant! Daar ga ik zeker ook eens een kijkje nemen!
Groetjes
Inge