Wolf - Lara Taveirne

 "Toch geloofden we dat je als een verloren fietssleutel wel weer zou opduiken. Als bij toeval. Op een ongewone plek. Als we het het allerminst verwachtten."

Dit verhaal gaat over Wolf. Het is een verhaal in een verhaal in een verhaal in een verhaal. Geschreven vanuit een zus die haar kleine broer voor altijd zal moeten missen en er alles aan zal doen om Wolf nooit echt te laten verdwijnen. 

Wolf is de vierde roman van Lara Taveirne. (1983) Eerder werd De kinderen van Calais genomineerd voor De Bronzen Boekenuil. Haar schrijfstijl is begeesterd. Met haar complexe zinsbouw treft ze ons tweede orde-denken. Deze auteur raakt met haar weergave de kleine kantjes van ons mens-zijn aan. Haar woorden raken en schuren. Het maakt dat je dit boek niet aan de kant legt. Je voelt je betrokken bij deze familie. Een familie die door een hartverscheurend afscheid nooit meer helemaal compleet zal zijn. 

 

Op zijn 18de verlaat Wolf het ouderlijk huis door de deur dicht te trekken. Maandenlang weet niemand waar hij is. Wanneer hij dood wordt teruggevonden in Zweden, blijft de familie achter met heel wat vragen. Het boek werd opgedeeld in meerdere hoofdstukken die je als lezer meenemen naar de laatste tocht van Wolf, maar ook naar de eerdere kinderweelde binnen het gezin Taveirne. Wat ik zelf erg aangrijpend vond, was het uitgeschreven afscheid van Wolf waarin goed bedoelde intenties van de omgeving naar voren kwamen, maar ook hoe we ons als mens oppompen om zo een afscheidsplechtigheid te overleven. Lara schrijft over de uiteenlopende schuldgevoelens en het verloop van de rouwprocessen van betrokken partijen die bijzonder herkenbaar zijn. Hoe anders we als mens reageren op zaken die té pijnlijk. En hoe ons lichaam ons wil beschermen voor deze zaken. 

Het boek bevat ook heel wat verwijzingen naar literaire stukken. Deze zijn op exact de juiste plaats en moment in het verhaal geplaatst. Zo is er een passage waarin het dagboek van Wolf vrijgegeven is door de politie en de ouders, vanuit een goede intentie, zijn woorden in documenten overtypen. Later blijkt dat sommige passages aangepast zijn door vader. De stukken tekst zouden te hartverscheurend geweest zijn om ze te laten staan. Er wordt in die passage dan ook verwezen naar Otto Frank, de vader van Anne Frank, die net hetzelfde deed. 

De auteur schrijft hoe ze de tocht, als zus, herbeleeft. Om het te begrijpen. Te begrijpen waarom Wolf en wanneer Wolf en hoe Wolf?! De onmacht die je als lezer voelt, is maar een fractie van hoe dit echt moet voelen. De verwarring en de chaos die na een verlies bestaat, is terug te vinden in de associaties verwijzingen die Lara maakt doorheen haar tocht. Het is onmogelijk om een chronologische tijdlijn te creëren doorheen dit verhaal en dat is ook niet de bedoeling. 

Zelf houd ik van verhalen die me raken, die beklijven en die blijven hangen. Dit verhaal tikt alledrie deze zaken aan. Het is hartverscheurend om te lezen hoe een jongeman vol dromen zo vroeg het leven verlaat. Daarnaast is het heel mooi hoe een zus zijn verhaal toch kan vertellen. Het omgaan met het verlies van een dierbare blijft een uitdaging voor ons allemaal. 

Bronnen: 

Uitgeverij Prometheus. (2025, March 21). Wolf - Uitgeverij Prometheus. https://uitgeverijprometheus.nl/boeken/wolf-gebonden/