Uitgeverijen en scholen moeten stereotypes doorbreken (en niet reproduceren)

Racistische stereotypen, oeps, die zijn aan onze aandacht ontsnapt?!
 

Een ouder, Nadia Nsayi, schrok toen ze, tijdens het huiswerk maken, door het leerwerkboek bladerde met haar kinderen. Hier zag ze zwarte kinderen die afgebeeld worden in hutjes, een Aziatisch meisje van wie de vader in een wokrestaurant werkt en de mama die in de speelgoedfabriek aan de band werkt. Door deze beelden heeft Nsayi aan de alarmbel getrokken. Dit deed ze door een bericht te plaatsen op social media om zo direct contact te zoeken met de uitgeverij die deze werkboeken ontworpen heeft. 

Op dit bericht heeft de desbetreffende uitgeverij gereageerd. Deze reactie was vooral gericht op de rechtzetting, toch vond ik de woordkeuze van de uitgeverij heel vreemd. Ze geven aan dat er soms nog zaken zijn 'die aan hun aandacht ontsnappen'. Dat blijkt te kloppen volgens het artikel, want ook in andere boeken, ook van andere uitgeverijen, blijken er nog van deze stereotiepen voor te komen. Misschien is dit naïef van mij, maar ik dacht dat controles standaard gebeurden alvorens de leerwerkboeken werden uitgegeven? 










Zoals jullie wel weten ben ik erg bezig met thema's als gelijkheid, rechtvaardigheid en inclusie. Het is vandaag 8 mei 2024. Ik betreur dat lagere schoolkinderen in 2024 deze leerwerkboeken voorgeschoteld krijgen. Er wordt, in eerste instantie, duidelijk met de vinger gewezen naar de uitgeverij, maar zijn zij hier de enigen met wie het gesprek moet worden aangeknoopt? Zoals ik het me herinner van tijdens mijn, relatief korte, carrière in het secundair onderwijs, komen uitgeverijen hun materiaal voorstellen in de school. Leerkrachten kunnen dit materiaal dus uitgebreid bekijken en daarna een keuze maken. Leerkrachten hebben dit leerwerkboek al in hun handen gehad, ze hebben voor deze methode gekozen.

Onze klassen zijn divers en leerlingen horen zich te herkennen in deze boeken. Vanuit onze leerplannen gaan we aan de slag met 'inspirerend burgerschap' in de klas. Hoe moeten leerkrachten onze leerlingen deze houding aanleren, terwijl deze leerkrachten niet allemaal bewust omgaan met wat we leerlingen aanbieden? Ik schrijf 'niet allemaal', omdat ik er zeker van ben dat er heel wat leerkrachten wel bewust omgaan met deze thema's. Laat ons als leerkracht luisteren naar leerlingen en ouders die thema's in vraag stellen en laat ons steeds opnieuw onze blik verruimen. Een houding die onszelf laat groeien als leerkracht, maar ook als mens. Dit in het voordeel van al onze leerlingen. 

Ben jij je bewust van stereotiepe taal en/of beeldvorming in de lessen die je voorbereidt?


Het volledige artikel kan je hier terugvinden.

Reacties