Waarom hoogbegaafde kinderen vaak verkeerd begrepen worden - De Morgen

 


Ons IQ, ofwel het intelligentie quotiënt zet de intelligentie van een persoon om in een getal. Niet iedereen kent dit getal, het kan enkel door specifieke testing bekomen worden. Gemiddeld ligt dit getal tussen 90 en 110, tot 120 zit je in een bovengemiddeld niveau en vanaf 130 spreken we van een hoogbegaafd niveau. Uitzonderlijk, zou je denken, maar niets is minder waar. In België zou liefst 2,3 procent een hoog IQ hebben. Bijna 10 procent van de leerlingen zou een IQ hebben boven 120, wat overeenkomt met sterk cognitief functionerend. Daarnaast zou er in elke klas één leerling zitten met een IQ boven de 130. 


Hoe komt het dat we deze leerlingen niet opmerken in ons huidig onderwijs? Hiervoor hebben we, als leerkracht, kennis nodig. Dit kan in een navorming voor leerkrachten die al voor de klas staan, maar ook in de lerarenopleiding zou hiervoor meer aandacht moeten zijn, stelt Lore Dewulf, expert hoogbegaafdheid. Betrokken communicatie tussen ouders en school over eventuele verschillen in gedrag is erg belangrijk. 

Hoogbegaafdheid gaat verder dan het intelligentieniveau van mensen. Zo spelen ook persoonlijkheidskenmerken mee; denk aan een drang naar autonomie, een sterk rechtvaardigheidsgevoel en een kritische houding. Hoewel het aantal jongens en meisjes gelijk zijn, is er een verschil van uiting tussen jongens en meisjes. Meisjes zullen meer onder de radar blijven. Kinderen met een biculturele achtergrond of een ontwikkelingsstoornis botsen op nog meer uitdagingen. Wanneer ze niet opgemerkt worden, kunnen ze rebels of geïsoleerd gedrag vertonen waardoor er gefocust wordt op dit gedrag en de juiste hulp ontbreekt.
















Een geïsoleerde IQ-test kan gebeuren via het centrum voor leerlingenbegeleiding en is gratis. Zulke testen zijn een momentopname en de kans bestaat dat kinderen zich op testingmomenten niet helemaal tonen. Een brede screening is dus, volgens Venderikx, enkel een goed idee als dit kwalitatief en degelijk gebeurt. Deze brede screenings kunnen oplopen tot 1.500 euro, maar niet elke ouder kan dit betalen. Dit is een pijnlijke vaststelling, er zijn kinderen waarvan de ouders de weg naar hulp niet vinden of testing financieel onhaalbaar is. Op dit moment kunnen hoogbegaafde kinderen geen aanspraak doen op leersteun omdat het gegeven niet onder de DSM- criteria valt. De zorg die ze krijgen is dus afhankelijk van de school en die zorg groeit gelukkig. 

Volgens het artikel verhoogde Vlaams minster van Onderwijs Ben Weyts vorig jaar het budget voor de ondersteuning van hoogbegaafde kinderen naar 1 miljoen euro. Dit geld zou dan doorvloeien naar scholen en interuniversitaire expertisecentra, maar als deze groep zo groot is, zijn er dan wel genoeg middelen? Kathleen Venderickx, professor aan de leerstoel hoogbegaafdheid en bestuurder bij Exentra, stelt dat een drieledig recept nodig is om dit talent te begeleiden. Een combinatie van 'compacten', verrijken en versnellen van leerstof mogelijk maken en de leerlingen regelmatig uit de klas nemen leidt tot succes. 


Flowchart Kim Hovestad

Mij lijkt het belangrijk dat scholen inzetten op navormingen voor leerkrachten en een duidelijke zorgvisie bij (het vermoeden van) hoogbegaafdheid. Zo kunnen zij gedrag juist kaderen en leerlingen sneller tot de juiste hulp begeleiden. Er zijn heel wat hoogbegaafde leerlingen die 'onderpresteren' en daardoor zelfs uitvallen. Dit komt niet omdat ze niet beter kunnen, maar omdat de lesinfo te weinig uitdagend, te breed of net te compact is. Dit kunnen wij als leerkracht aanpakken binnen onze klas. Daarnaast hoop ik in onze opleiding ook nog een luik te vinden rond deze zorgnood bij jongeren. Als nieuwe leerkracht kan het ons helpen bij het opmerken van deze jongeren. Deze leerlingen hebben net zoveel aandacht nodig als andere jongeren die het moeilijk hebben. Wanneer we deze leerlingen in hun talent en kracht kunnen zetten, doen we hen groeien. In de flowchart hierboven vind je nog wat duidelijke tips van Kim Hoevestad, zakelijk tekenaar aan de universiteit van Twente. 

Het volledige artikel kan je hier vinden. 

Wat was jouw beeld van hoogbegaafdheid bij jongeren? Kijk je na het lezen van deze blog anders naar deze problematiek? 








Reacties

  1. Hoi Melissa
    Fijn om te lezen dat je vindt dat er meer aandacht zou moeten zijn voor hoogbegaafdheid in de klas! Zelf heb ik hier thuis 2 hoogbegaafde exemplaren zitten, en dat is echt niet gemakkelijk. En allebei zijn ze zo verschillend... Als ik jouw eerste afbeelding bekijk, is de ene dochter een risicoleerling, en de andere is een autonome, zelfsturende leerling. Erg moeilijk hier thuis. Gesprekken zitten op hoog niveau, wat dan weer wel echt fijn is; maar ruzies tussen de dames onderling zijn ook op datzelfde niveau. Heel verbaal en heel ad rem, al van bijzonder jonge leeftijd. Op school geeft dit ook de nodige problemen. De oudste gaat zelfs niet meer naar school. Op sociaal vlak is dat een no go voor haar. Wanneer de leerkracht nieuwe leerstof uitlegt, is ze meteen mee, waar de rest van de klas nog één of meerdere lessen voor nodig heeft. (Humane wetenschappen) Ze begint dan al verder uit te weiden en de leerstof aan te vullen met 'weetjes' uit haar eigen geheugenbibliotheek. Leerkrachten vinden dit fijn, tot op een bepaald punt. Het stoort de les. Medeleerlingen knappen hier helemaal op af. "Daar gaat Kato weer..." Ondertussen heeft ze de school verlaten en haalt ze haar diploma op eigen houtje in de examencommissie.
    De andere dochter is nog een ander paar mouwen. Zij is een typische 'onderpresteerder'. In de lagere school nooit gestudeerd en toch nog een dikke negentig procent op haar eindrapport. Maar nu zien we de keerzijde van die medaille. Derde jaar Woordkunst-drama, en het paasrapport was een regelrechte ramp. Een onvoldoende voor alle vakken. Waarom? Mart heeft nooit leren studeren en weet nu niet hoe ze er aan moet beginnen. En er is veel geld en veel begeleiding mee gemoeid om dat nu nog in orde te krijgen.
    Begeleiding op school? Komt moeizaam op gang. Wanneer je op een oudercontact meldt dat je kind hoogbegaafd is wordt er net niet met de ogen gedraaid. "Hier heb je weer zo'n moeder die denkt dat haar kind het achtste wereldwonder is." Bij Mart komt het nu stilaan op gang. Het begint binnen te komen. Hulp is onderweg.
    Het is moeilijk om erover te praten. Zelfs mijn beste vrienden reageren soms erg bot.
    - Hoogbegaafd? Dat is toch goed? Dan zijn ze slim!
    - Nee... zo werkt het niet.
    Vaak vragen scholen ook naar cijfers. "Hoe hoog is haar IQ?"
    Zoals je al in je blog schreef kost een goede IQ test enorm veel geld en is het een momentopname.
    Nog een weetje: IQ testen zijn gemaakt om een normale begaafdheid te testen. Een hoogbegaafd persoon denkt op een andere manier dan een normaal begaafd persoon, waardoor dat niet altijd uit die testen af te lezen is.
    Wij kregen op het hoogbegaafdheidsbureau een andekdote te horen van een jongen met extreme hoogbegaafdheid. Hij scoorde op een IQ test 89. Ik wil maar zeggen: bezint eer ge aan een IQ-test begint.
    Sorry voor mijn relaas. Het moest er duidelijk even uit.
    Maar ik ben zo blij met jouw blog! Dankjewel voor weer dat beetje extra aandacht voor wat veel mensen bestempelen als een luxeprobleem. Want geloof mij; dat is het zeker niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Melissa!

    Ik werd meteen aangesproken toen ik je blogpost zag. Zelf wist ik nog niet hoe IQ eigenlijk in elkaar stak, dus ik ben blij je duidelijke en uitgebreide post te kunnen hebben gelezen.

    Wat ik vooral opmerkelijk vind, is het volgende: "Deze leerlingen hebben net zoveel aandacht nodig als andere jongeren die het moeilijk hebben."

    Toen ik in het middelbaar zat, werd je gezien als 'dikke nek' als je je ging laten testen voor hoogbegaafdheid; bovenop werd er met je gelachen als je dan niet hoogbegaafd was of werd er wat met de ogen gerold als je het toch bleek te zijn. Er heerst(e) dus een zeker onbegrip over wat het nu werkelijk inhoudt om hoogbegaafd te zijn: zo wist ik bijvoorbeeld ook niet dat dergelijke karakterkenmerken gelinkt kunnen worden aan hoogbegaafdheid.

    Nu begrijp ik ook dat we moeten werken aan het stigma dat zweeft rondom hoogbegaafdheid. Daarom vond ik ook de voorstelling van de verschillende profielen van hoogbegaafdheid zeer intrigerend (en werd na een kleine Google search ook voor mij duidelijk wat de 'dubbel bijzondere' leerling inhoudt...). De meeste mensen zouden natuurlijk denken dat hoogbegaafdheid ervoor zorgt dat alles welletjes is en gemakkelijk gaat, maar alleen al die afbeelding toont de verscheidenheid aan hoe hoogbegaafdheid zich kan uiten in leerlingen.

    Wat was het me weer een leerrijk blogbericht, Melissa!

    Bedankt voor het delen en vriendelijke groetjes
    Joren

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten